hayır, geceleri bitkilerden!
gizlenirken vurulmuş ulaklara ağıttır
bana açtığın her telefon.
iki kalp arasında en kısa yol:
birbirine uzanmış ve zaman zaman
ancak parmak uçlarıyla değebilen
iki kol.
an ki fıskiyesi sonsuzluğun
keşke yalnız bunun için sevseydim seni.
Cemal Süreya
Ne kadar güzel yazabilirse bir insan, iki kat daha güzelini yazıyor.
Kendisi ile aynı sokakta oturmuş olmanın verdiği bir çekim de var tabi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder